دوره 4، شماره 3 - ( پاييز 1394 )                   جلد 4 شماره 3 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Synthesis of Ti3SiC2 MAX Phases by High Energy Ball Milling of Elemental Powders of Ti, Si and graphite C. Iranian Journal of Ceramic Science & Engineering 2015; 4 (3)
URL: http://ijcse.ir/article-1-358-fa.html
حیدرپور اکبر، شاهین نصیر، احمدی فرد سعید، کاظمی شهاب. سنتز ترکیبTi3SiC2 با ساختار فازی MAX توسط فرآیند آلیاژسازی مکانیکی با آسیا‌کاری پودرهای اولیه Ti، Si و C. علم و مهندسی سرامیک. 1394; 4 (3)

URL: http://ijcse.ir/article-1-358-fa.html


1- ، heidarpour@hut.ac.ir
چکیده:   (8114 مشاهده)

در این پژوهش سنتز ترکیب Ti3SiC2 با ساختار فازی MAX توسط آسیا­کاری پودرهای اولیه Ti، Si و C مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور مخلوط پودری تیتانیوم، سیلیسیوم و گرافیت با نسبت­های استوکیومتری مطابق با ترکیب شیمیایی Ti3SiC2، به صورت 3:1:2 توسط آسیای سیاره­ای پر انرژی با نسبت گلوله به پودر 10 به 1 و سرعت 450 دور بر دقیقه، از صفر تا 20 ساعت مورد آسیا‌کاری قرار گرفت. جهت شناسایی فازی محصولات آسیاکاری در زمان­های مختلف از الگوی پراش اشعه ایکس (XRD)، همچنین جهت بررسی لایه لایهشدن ترکیب سنتز شده که از آن به منظور اثبات وقوع واکنش و سنتز ترکیب مورد نظر استفاده می­شود، از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)به همراه طیف­سنجی پراش انرژی (EDS)استفاده گردید.نتایج الگوهای پراش پرتو ایکس نشان دهنده واکنش مواد اولیه با یکدیگر و تشکیل فازهای Ti3SiC2 و TiC پس از 20 ساعت آسیاکاری می‌باشد. نتایج میکروسکوپ الکترونی روبشی نیز تایید کننده تشکیل ترکیبTi3SiC2پس از 20 ساعت آسیاکاری می­باشد. اعتقاد بر این است که یک واکنش خود پیش رونده القا شده توسط فرآیندهای مکانیکی (MSR)موجب تشکیل فازهای Ti3SiC2 و TiC در حین فرآیند آسیاکاری شده است.

متن کامل [PDF 1160 kb]   (2837 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سراميک‌هاي زیستی (بیوسرامیک‌ها)
دریافت: 1394/11/26 | پذیرش: 1394/11/26

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.