در این تحقیق هگزافریت باریم به همراه گرافیت و یا کربن سیاه در محیط آسیاکاری مکانیکی تحت احیاء جزئی قرار گرفته و نانوکامپوزیتهای BaFe12O19/Fe3O4 تولید شد. نانوکامپوزیتهای حاصل، در دماهای 300، 350، 400 و °C500 در هوا تحت عملیات حرارتی قرار گرفتند. محصولات به دست آمده در هر مرحله توسط روشهای XRD، VSM و FESEM مورد مشخصهیابی قرار گرفتند. در اثر آسیاکاری مخلوط هگزافریت باریم و گرافیت، پیکهای Fe3O4 بعد از 40 ساعت آسیاکاری در نسبت مولی 9/0=C:O و بعد از 20 ساعت آسیاکاری در نسبت مولی 1/1=C:O در الگوهای پراش اشعه ایکس ظاهر شدند. ظهور پیکهای این فاز در مخلوط هگزافریت باریم و کربن سیاه بعد از 20 ساعت آسیاکاری در نسبتهای مولی 1/1 و 9/0=C:O رخ داد. این امر به فعالیت بیشتر کربن سیاه نسبت به گرافیت در عملیات احیاء نسبت داده شد. تصاویر FESEM نشان داد که نمونههای 20 ساعت آسیاکاری شده این مخلوطها از آگلومرههایی با اندازه متوسط ذرات nm 30 تشکیل شده است. عملیات حرارتی مخلوط هگزافریت باریم و ماده کربنی منجر به افزایش نیروی پسماندزدا و مغناطش اشباع به دلیل خروج ماده کربنی و کاهش کرنشهای پسماند شد. مغناطش اشباع برای نمونه مخلوط هگزافریت باریم و گرافیت بعد از 20 ساعت آسیاکاری و عملیات حرارتی در دمای °C400 برابر emu/g 1/50 و این مقدار برای مخلوط هگزافریت باریم و کربن سیاه emu/g 3/55 بود. این تفاوت در مغناطش اشباع به مقدار فاز مگنتیت موجود در کامپوزیت نسبت داده شد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
كاشي، چيني، لعاب، رنگدانه و جوهر دریافت: 1391/12/16 | پذیرش: 1392/4/16