دوره 7، شماره 3 - ( پاییز 1397 )                   جلد 7 شماره 3 صفحات 82-73 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Investigation the Effect of Sodium Nitrate on the Properties of Gypsum Bodies. Iranian Journal of Ceramic Science & Engineering 2018; 7 (3) :73-82
URL: http://ijcse.ir/article-1-627-fa.html
احمدی مقدم هاجر. بررسی تأثیر نیترات سدیم بر خواص بدنه های گچی. علم و مهندسی سرامیک. 1397; 7 (3) :73-82

URL: http://ijcse.ir/article-1-627-fa.html


، hajar.ahmadi@sku.ac.ir
چکیده:   (2944 مشاهده)
گچ در صنایع مختلف به دلایل خواصی مانند تولید آسان، ساگازی زیست محیطی و قیمت پایین کاربرد وسیعی دارد. در این تحقیق به بررسی تأثیر استفاده از نیترات سدیم به عنوان افزودنی بر خواص فیزیکی و مکانیکی بدنه های گچ ساختمانی پرداخته شد. نیترات سدیم به مقادیر 2/0، 4/0 و 8/0 درصد وزنی مقدار گچ اضافه گردید. طبق نتایج حاصل از زمان گیرش، نیترات سدیم با قابلیت حلالیت در آب نقش تسریع دهنده و کاهش زمان گیرش گچ را دارد. افزودن نیترات سدیم منجر به بهبود خواص مکانیکی بدنه گچ می گردد. بیشترین استحکام خمشی و فشاری برای نمونه حاوی 4/0 درصد وزنی نیترات سدیم حاصل گردید. با افزودن 4/0 درصد وزنی نیترات سدیم، استحکام فشاری و خمشی به ترتیب به مقدار80 و 73 درصد افزایش یافتند. افزودنی نیترات سدیم، منجر به کاهش درصد تخلخل و مقدار جذب آب می گردد. نتایج پراش اشعه ایکس نشان داد که حضور نیترات سدیم درجه بالاتر هیدراته شدن ایجاد می کند. کاهش درصد تخلخل بدنه های گچی با استفاده از افزودنی نیترات سدیم و ایجاد ریز ساختاری میله ای قفل شده در یکدیگر می­تواند منجر به افزایش استحکام بدنه های گچی گردد. نیترات سدیم می تواند از طریق افزایش سرعت رسوب کریستال­های سوزنی شکل سولفات کلسیم دو­هیدراته از محلول اشباع منجر به کاهش زمان گیرش و افزایش خواص مکانیکی به دلیل ایجاد سوزن های کریستالی با اتصال بیشتر گردد.
متن کامل [PDF 2721 kb]   (831 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سراميک‌هاي زیستی (بیوسرامیک‌ها)
دریافت: 1397/11/30 | پذیرش: 1397/11/30

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.