نشریه علم و مهندسی سرامیک
دوره 3، شماره 1 - ( بهار 1393 )
جلد 3 شماره 1 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tape casting and properties of PZT-PVDF composites. Iranian Journal of Ceramic Science & Engineering 2014; 3 (1)
URL: http://ijcse.ir/article-1-199-fa.html
URL: http://ijcse.ir/article-1-199-fa.html
کاوه رضا، محبی محمد مسعود، کاری مریم، باغشاهی سعید. بررسی ساخت و خواص کامپوزیت‌های PZT-PVDF به روش ریخته گری نواری. علم و مهندسی سرامیک. 1393; 3 (1)
1- ، m.mohebi@eng.ikiu.ac.ir
چکیده: (7466 مشاهده)
درطراحی مبدل‌ها برای کاربردهایی که هردو عملکرد محرک و سنسور را دارند، کامپوزیت‌های پیزوسرامیک-پلیمر نقش کلیدی را بازی می‌کنند. در این پژوهش، با استفاده از روش ریخته‌گری نواری کامپوزیت‌های PZT-PVDF با الگوی اتصال3-0 در کسرهای حجمی 7/0- 15/0PZT شکل داده شده و با دو سرعت خشک کردن خشک شدند. مشخصات نمونه‌ها بااستفاده از SEM، 33dمتر و امپدانس آنالایزر مطالعه شد. با افزایش ویسکوزیته سوسپانسیون و استفاده از همزن مافوق صوت جهت پراکنده‌سازی ذرات PZT، کامپوزیتی بدون ته‌نشینی ذرات سرامیک به‌دست آمد. تصاویرSEM کامپوزیت خشک شده با سرعت زیاد، پراکندگی یکنواخت ذرات PZT در زمینه PVDF و برای کامپوزیت خشک شده با سرعت کم، جدایش بافترا نشان داد. اندازه‌گیری‌های ضریب بار پیزوالکتریک نشان دادکه افزایش درصد حجمی PZT و ایجاد جدایش بافت درون کامپوزیت هر دو منجر به افزایش مقدار 33d کامپوزیت می‌شود و بیشینه مقدار آن در کامپوزیت دارای جدایش بافت با کسر حجمی سرامیک 7/0 بدست آمد . اندازه‌گیری‌های ظرفیت خازنی نیز نشان داد که با افزایش کسر حجمی PZT ثابت دی‌الکتریک نسبی این کامپوزیت‌ها افزایش می‌یابد. بهینه مقدار ضریب ولتاژ پیزوالکتریک (33g) در کسر حجمی سرامیک حدود 55/0 و بیشینه مقدار ضریب شایستگی (33FOM) در محدوده اندازه‌گیری شده درکسر حجمی سرامیک7/0 به‌دست آمد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
سراميک‌هاي زیستی (بیوسرامیک‌ها)
دریافت: 1393/6/4 | پذیرش: 1393/6/4
دریافت: 1393/6/4 | پذیرش: 1393/6/4
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |