دوره 4، شماره 3 - ( پاييز 1394 )                   جلد 4 شماره 3 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Evaluation of the performance of the Acanthophyllum laxiusculum concentrate for the synthesis of silica nanoparticles by using the sol-gel method. Iranian Journal of Ceramic Science & Engineering 2015; 4 (3)
URL: http://ijcse.ir/article-1-357-fa.html
اصلانی آزاده، باقری لطف آباد طیبه، عطار حسین، وزیری علی. ارزیابی عملکرد کنسانتره گیاه آکانتوفیلوم لکسیوسکولوم برای سنتز نانو ذرات سیلیکا به روش سل-ژل استوبر. علم و مهندسی سرامیک. 1394; 4 (3)

URL: http://ijcse.ir/article-1-357-fa.html


1- ، bagheril@nigeb.ac.ir
چکیده:   (5465 مشاهده)

در این تحقیق نانوذرات سیلیکا با استفاده از روش ساده سل-ژل از پیش ماده تترا اتیل اورتوسیلیکات در حضور کنسانتره گیاهی آکانتوفیلوم لکسیوسکولوم به عنوان یک ماده فعال سطحی طبیعی، بدست آمد. اندازه ذرات و ریخت­شناسی آن­ها توسط تصاویر میکروسکوپ الکترون روبشی(SEM)  و عبوری (TEM) بررسی شد. علاوه براین، نانوذرات تولید شده توسط طیف سنجی مادون قرمز فوریه (FTIR)، آنالیز پراش پرتو ایکس (XRD) و آنالیز BET خصوصیت سنجی شدند. نانوذرات دارای ساختار نامنظم کروی با قطر متوسط 100نانومتر، به صورت آمورف بوده و سطح ویژه‌ آن m2/g 97/146 تخمین زده شد. همچنین نتایج حاصل با شرایطی که سنتز در حضور سورفکتانت شیمیایی تویین و نیز عدم حضور سورفکتانت صورت می­گیرد، مقایسه گردید. مشاهدات نشان داد که کنسانتره آکانتوفیلوم منجر به افزایش سطح ویژه نانوذرات در سیستم سنتز فوق الذکر گردید. از اینرو، به نظر می­رسد که کنسانتره آکانتوفیلوم، از پتانسیل بالایی برای استفاده در سنتز نانوذرات برخوردار است و می­تواند امکان بهره­گیری از شیمی سبز را در فرآیند سنتز میسر می­نماید، اما در این راستا مطالعات بیشتری لازم است تا نقایص و مشکلات سیستم را برطرف نماید.

متن کامل [PDF 1804 kb]   (2356 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سراميک‌هاي زیستی (بیوسرامیک‌ها)
دریافت: 1394/11/26 | پذیرش: 1394/11/26

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.