Fabrication of Ti3SiC2-SiC max phase composites via in-situ and ex-situ synthesis. Iranian Journal of Ceramic Science & Engineering 2019; 8 (3) :1-8
URL:
http://ijcse.ir/article-1-723-fa.html
حاجی امیری شیدا، قاسمی کاکرودی مهدی، پورمحمدی وفا ناصر. ساخت کامپوزیت مکسفاز Ti3SiC2-SiC به روش سنتز درجا و غیر درجا. علم و مهندسی سرامیک. 1398; 8 (3) :1-8
URL: http://ijcse.ir/article-1-723-fa.html
1- ، mg_kakroudi@tabrizu.ac.ir
چکیده: (3791 مشاهده)
اخیرا دستهای از ترکیبهای سهتایی با ترکیب که به مکسفازها معروف هستند، به عنوان یک ماده نوین مورد توجه قرار گرفتند. یکی از ویژگیهای مهم مکسفازها، خاصیت خود ترمیمشوندگی آنها است. دلیل اصلی مورد توجه قرار گرفتن مکسفازها، مجموعه منحصر به فردی از خواص غیرمعمول شامل خواص فلزی، سرامیکی، فیزیکی، مکانیکی آنها است. یکی از این مکسفازها، ترکیب سهتایی Ti3SiC2 است. خواص مکانیکی این نوع مکسفاز را میتوان با استفاده از تقویتکنندههای مختلفی همچون کاربیدیها (مانند کاربید سیلیسیم) بهبود بخشید. سختی، دمای ذوب، استحکام مکانیکی و مدول الاستیسیته بالا از ویژگیهای بارز کاربید سیلیسیم است. همچنین مقاومت به اکسیداسیون کاربید سیلیسیم به خاطر شکلگیری لایه اکسید سیلیسیم بالا است. کامپوزیت Ti3SiC2-SiC را میتوان از سنتز درجای مخلوط Si و TiC با نسبت استوکیومتری مناسب به روش پرس گرم تولید کرد. در این پژوهش، هدف اصلی بررسی خواص مکانیکی کامپوزیت Ti3SiC2-SiC ساخته شده به روش درجا و مقایسه آن با کامپوزیت ساخته شده به روش غیر درجا است. از این رو، کامپوزیتهای SiC Ti3SiC2- به روش درجا و غیردرجا به وسیله پرس گرم در محدوده دمایی 1400 تا °C 1600 تحت فشار 30 تا MPa 40 برای 30 تا 60 دقیقه ساخته شدند و ویژگیهای فیزیکی و مکانیکی آن شامل چگالی، سختی، استحکام خمشی و چقرمگی شکست مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند. برای شناسایی فازهای تشکیل شده از الگوی پراش پرتو ایکس (XRD) و بررسی ریزساختاری از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) استفاده شد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
سراميکهاي زیستی (بیوسرامیکها) دریافت: 1398/11/7 | پذیرش: 1398/11/7